Al vanaf haar vierde wisten we dat onze dochter, Josephine, wellicht een operatie nodig zou hebben om haar scoliose (zijdelingse verdraaiing van de wervelkolom) te corrigeren. De gedachte aan de ingreep – waarbij metalen staven in de wervels worden geschroefd langs bijna de hele wervelkolom om deze recht te zetten – vervulde ons met angst. We deden er alles aan om een operatie te voorkomen: twee keer per week kinesitherapie, paardrijden, zwemmen en zelfs een innovatieve dynamische rugbrace die veel comfortabeler was dan de traditionele harde braces.
Maar toen de pandemie het onmogelijk maakte om naar Londen te reizen voor de gebruikelijke aanpassingen van haar brace, verslechterde de scoliose en hielp zelfs de klassieke harde brace die tot haar heupen reikte niet meer. Toen duidelijk werd dat een operatie de enige optie was om te voorkomen dat de S-vormige kromming van haar ruggengraat erger werd en haar organen zou gaan samendrukken, gingen we op zoek naar de beste orthopedisch chirurg. We spraken met verschillende uitstekende chirurgen in Brussel voordat we UZ Leuven probeerden, een universitair ziekenhuis op ongeveer 30 kilometer ten oosten van Brussel.
Met wortels die teruggaan tot 1160 is UZ Leuven een van de grootste en oudste universitaire ziekenhuizen van Europa. KU Leuven, de 600 jaar oude universiteit die aan het ziekenhuis verbonden is, is de oudste universiteit van de Lage Landen en wordt als de meest prestigieuze van België beschouwd. Toen we de snelweg afreden en voor het eerst de ontzagwekkende campus zagen, dacht ik dat we waren aangekomen in een stad in plaats van bij een ziekenhuis. We waren onder de indruk van de arts en de voorzieningen, opgelucht dat het personeel vlot Engels en Frans sprak, en we besloten door te gaan met de operatie.
Enkele maanden later in 2024, toen mijn dochter in de nieuwe vleugel pediatrie herstelde van haar geslaagde operatie, keek ik rond naar de fantastische voorzieningen, zoals een speelterrein op het dak en een goed ingerichte speelkamer met activiteiten voor de patiënten begeleid door het personeel. Ik dacht bij mezelf: “Zou deze plek EIB-financiering krijgen? Het lijkt wel iets wat wij zouden steunen…”
Ik wist toen nog niet dat de Bank kort daarna een lening van € 230 miljoen zou ondertekenen om de financiering van het masterplan Health Sciences Campus 2.0 te ondersteunen. Dat bood me de kans om over het plan te schrijven en antwoorden te krijgen op veel van mijn eigen vragen over het ziekenhuis.
Het gebouw waar mijn dochter vijf dagen verbleef, had wel degelijk financiering van de EIB ontvangen. De afdeling pediatrie werd deels gefinancierd met een EIB-lening van € 325 miljoen uit 2008, als onderdeel van de eerste fase van de herontwikkeling van het ziekenhuis. De nieuwe lening, ondertekend in 2025, is bestemd voor de tweede fase van die visie.
In zijn kantoor licht dr. Wim Tambeur, operationeel directeur van UZ Leuven, het masterplan Health Sciences toe: “Zowat 20 jaar geleden begonnen we na te denken over onze visie op wat een universitair ziekenhuis zou moeten zijn, en hoe wij onze rol zagen”, zo vertelt hij.
“We stelden duidelijk dat een universitair ziekenhuis uniek is qua setting, omdat het innovatie creëert via onderzoek en ontwikkeling. Het is onze taak om betere gezondheidszorg en zorgmodellen te ontwikkelen, ze toe te passen in de dagelijkse praktijk, en die innovatie te onderwijzen aan onze studenten.
UZ Leuven is niet zomaar een ziekenhuiscampus, maar een ‘stad van innovatie’ waar klinische zorg, onderzoek en onderwijs geïntegreerd worden.”
Die aanpak merkten wij ook op vele manieren tijdens ons verblijf. De arts van onze dochter was bijvoorbeeld ook professor aan de KU Leuven. “Heel wat leden van onze medische staf zijn ook aangesteld als professor aan de universiteit, wat al meteen zorgt voor nauwe interactie”, aldus dr. Tambeur. “De innovatie schuilt erin dat ons onderzoek echt gericht is op hoe we de klinische praktijk kunnen verbeteren.”
Als voorbeeld haalt dr. Tambeur het gebouw voor nucleaire geneeskunde op de campus aan. Dat zal worden uitgebreid met middelen uit de nieuwe lening. Het centrum ontwikkelt gespecialiseerde radioactieve moleculen voor scans die artsen in het ziekenhuis en wetenschappers uit de farmaceutische industrie helpen om exact te zien waar geneesmiddelen in het lichaam werken. Zulke moleculen hebben een zeer korte levensduur en moeten dus ter plaatse worden geproduceerd om de transporttijden te minimaliseren.
Ook op de afdeling pediatrie, waar mijn dochter verbleef, was er een goed voorbeeld van hoe het universitair ziekenhuis klinisch onderzoek combineert met innovatieve patiëntenzorg. De afdeling neonatale intensieve zorg heeft een uniek ontwerp waarbij elke baby een eigen rustig kamertje krijgt waar ouders en familie kunnen langskomen.
Doorgaans lijken neonatale afdelingen, zoals die waar mijn dochter vijf weken na haar geboorte in Brussel verbleef, op de drukke intensievezorgafdelingen voor volwassenen, met felle lichten en machines die constant piepen. Zelfs voor familie is de toegang vaak sterk beperkt om drukte te vermijden.
“Neonatale zorg is de afgelopen decennia enorm verbeterd, maar ook veel intensiever geworden”, zegt dr. Tambeur. “De baby’s zijn zo omringd door apparatuur dat je hen amper ziet, en al het lawaai en de activiteit is erg storend voor hen.”
De afdeling van dr. Tambeur is opgebouwd in concentrische cirkels, met een ring van individuele kamers rond een centrale personeelszone, en een buitenring met ruimtes waar o.a. broertjes, zusjes en grootouders kunnen langskomen. “Dat maakt een grote betrokkenheid van familieleden mogelijk zonder het zorgproces te verstoren”, zegt hij. “En de monitoren piepen bij de verpleegwacht, niet aan het bedje van de baby.”
De gezondheidseffecten voor pasgeborenen lijken te zijn verbeterd, en de neonatale afdeling onderzoekt de langetermijneffecten van deze nieuwe zorgomgeving.
Ongeveer een jaar na de operatie is Josephine, die intussen 15 is, haar brace kwijt – haar rug is recht, haar litteken onopvallend en ze is vier centimeter gegroeid. We zijn al meermaals teruggekeerd naar UZ Leuven en telkens voel ik trots dat de Europese Investeringsbank dit soort projecten ondersteunt.
KU LEUVEN HEALTH SCIENCES CAMPUSES
The project supports Leuven University Hospital's 2022-2033 investment plan adapting the infrastructure on their existing campuses to current research and medical care requirements. In addition to investments in the expansion, modernization and rehabilitation of the main campus and some smaller initiatives in other locations, the project includes the rehabilitation of the Pellenberg hospital and the modernization of psychiatric care facilities in Kortenberg, Melsbroek, Lubbeek, and Leuven.
